Kiedy patrzę na sytuację upadających klubów piłkarskich zachodniej Małopolski, od razu przychodzi mi do głowy wiersz Jana Brzechwy o rybach, żabach i rakach. Niby zapału do ratowania futbolu nie można nikomu odmówić, ale jakoś piłkarzom, działaczom i miejskim rajcom, bez pomocy których sport nie może obecnie istnieć, nie jest ze sobą po drodze. Kiedy przyjdzie pora refleksji, może być już za późno. Widziane z boku: Jerzy ZaborskiNiepewny jest los Górnika Brzezscze i Fabloku Chrzanów. Każda ze spraw ma inny wymiar, ale mają ze sobą także coś wspólnego."Ryby, żaby i raki, raz wpadły na pomysł taki, by opuścić staw, siąść pod drzewem i zacząć zarabiać śpiewem". Przenosząc to na grunt sportowy, działacze Fabloku dziwią się, że piłkarze pozbawieni lokalnego patriotyzmu potrafią porzucić V ligę i grać nawet w klasie A (dwie klasy niżej), po małych miastach i wsiach, byle dostać parę groszy więcej niż w klubie z miasta (nasze ryby) odbijają piłkę działaczom (naszym żabom), że tym z kolei brakuje odwagi, by przedstawić sytuację w klubie. Z kolei działacze wytykają sponsorom i władzom miasta (nasze raki), że nie tylko nie zwiększają dotacji na sport, ale także je kolei miasto i sponsorzy twierdzą, że żaden inwestor nie wejdzie do Fabloku, skoro stadion jest w prywatnych rękach. Sytuacja patowa. Nawet zawołania w stylu bajkowego raka, czyli: "rodacy, musimy wziąć się do pracy. Mam pomysł zupełnie nowy - zacznijmy kuć podkowy", czy propozycje innych bajkowych wodniaków, budować mosty, czy szyć obuwie, niczego nie wnosi. Wszelkie plany odbudowy stoją w martwym że przecież ryby, robiły tylko na niby, żaby na aby aby, a rak, byle jak Z kolei w Brzeszczach zupełna paranoja. Nie ma kto kierować dobrze prosperującym klubem. Urzędująca ekipa poczuła się zbyteczna, nie mając oparcia we władzach miasta, wysuwając pod jego adresem pewne propozycje. Rajcy stwierdzili, że gdyby wiedzieli o nich rok wcześniej, piłkarze już teraz funkcjonowaliby w nowych realiach. Wreszcie doszło do spotkania pojednawczego z radą, ale kiedy po pewnym czasie burmistrz zmieniła nieco wcześniejsze ustalenia, stara ekipa nie chciała wejść do nowych władz, a że innych nie ma, los klubu stanął pod znakiem zapytania. Stara ekipa wolała unieść się ambicją niż spełnić wymóg stawiany przez miasto, które może rozmawiać tylko z zarządem, a że go nie ma, wina za upadek seniorów spadnie na działaczy, i to oni, choć cztery lata wcześniej wyciągnęli klub z długów, mogą zostać uznani grabarzami brzeszczańskiego futbolu. Wiele może się zmienić na lepsze już bajka ma swój morał, a ten jest smutny i chrzanowianie wraz z brzeszczanami muszą się postarać, by nie podzielić losu bajkowych wodniaków. Wszyscy pamiętamy, że kiedy przyszło opamiętanie, ludzie na ich szkodę spuścili ze stawu w płacz, reszta też, lecz czy staw zapełni się łzami? To już zważcie że przecież ryby, płakały tylko na niby, żaby na aby aby, a rak byle jak...20 listopada odbyło się pierwsze posiedzenie powiatowej rady zatrudnienia w nowym składzie. W skład rady weszli przedstawiciele samorządów, pracodawców, kółek rolniczych i związków zawodowych. Ryby, żaby i raki Raz wpadły na pomysł taki, Żeby się pozbyć ziem, siąść przy piwie I zrobić biznes w kruszywie. No, ale cóż, kiedy ryby Robiły tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Karp wydął żałośnie skrzele: "Słuchajcie mnie przyjaciele, Mam sposób i będzie fajnie, urządźmy w Lipnicy kopalnie! No, ale cóż, kiedy ryby Urządzały tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Rak tedy rzecze: "Rodacy, Musimy wziąć się do pracy, Mam pomysł zupełnie nowy, pod ziemię i żwirek gotowy!" No, ale cóż, kiedy ryby Pod ziemię tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Odezwie się więc ropucha: "Straszna u nas posucha, Coś róbmy, coś zaróbmy, Kilka żwirowni zróbmy! Jest sposób, ja wiem o tem, Krajobraz naprawi się potem! No, ale cóż, kiedy ryby Naprawiały tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Lin wreszcie tak powiada: "Czeka nas tu zagłada, Psujemy krajobraz u siebie Nie znajdziemy spokoju w niebie. Nie można kopać bezkarnie, W ten sposób zginiemy tu marnie!" Ryby w płacz, reszta też, lecz wiadomo, Decyzję już ogłoszono. Zwłaszcza, że przecież ryby Płakały tylko na niby, Żaby Na aby-aby A rak Byle jak. A na pewno nie zrozumiałeś tego tak jak ja - co nie oznacza, że ja mam przyznane prawo do jedyne słusznej racji. Piotrowi chodziło chyba o to, że z takim trudem przecierany szla, wiedzie w dobrym kierunku. Ryby, żaby i raki Ryby, żaby i raki Raz wpadły na pomysł taki, Żeby opuścić staw, siąść pod drzewem I zacząć zarabiać śpiewem. No, ale cóż, kiedy ryby Śpiewały tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Karp wydął żałośnie skrzele: "Słuchajcie mnie przyjaciele, Mam sposób zupełnie prosty - Zacznijmy budować mosty!" No, ale cóż, kiedy ryby Budowały tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Rak tedy rzecze: "Rodacy, Musimy się wziąć do pracy, Mam pomysł zupełnie nowy - Zacznijmy kuć podkowy!" No, ale cóż, kiedy ryby Kuły tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Odezwie się więc ropucha: "Straszna u nas posucha, Coś zróbmy, coś zaróbmy, Trochę żywności kupmy! Jest sposób, ja wam mówię, Zacznijmy szyć obuwie!" No, ale cóż, kiedy ryby Szyły tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak. Lin wreszcie tak powiada: "Czeka nas tu zagłada, Opuściliśmy staw przeciw prawu - Musimy wrócić do stawu." I poszły. Lecz na ich szkodę Ludzie spuścili wodę. Ryby w płacz, reszta też, lecz czy łzami Zapełni się staw? Zważcie sami, Zwłaszcza że przecież ryby Płakały tylko na niby, Żaby Na aby-aby, A rak Byle jak.
aby I. 1. «spójnik wprowadzający zdanie podrzędne wskazujące na cel czynności, np. Wyciągnął rękę, aby zerwać kwiat. ». 2. «spójnik łączący zdanie nadrzędne porównujące stopień, w jakim dana cecha komuś lub czemuś przysługuje, z zależnym od tej cechy rezultatem czynności, o którym mowa w zdaniu podrzędnym, np. Był
No ale cóż, kiedy Ryby śpiewały tylko na niby, Żaby na aby aby, a Rak byle jak" Pewnego dnia - Ochman "Utwór "Pewnego dnia" pochodzi z płyty "Ochman" artysty Ochman, której premiera odbędzie się 19 listopada 2021."
lecz jestem na etapie, gdy na razie podróżuję palcem po mapie. Wiersz J. Brzechwy „Ryby, żaby i raki” Ryby, żaby i raki Raz wpadły na pomysł taki, Żeby opuścic staw, siąść pod drzewem I zacząć zarabiać śpiewem. No, ale cóż, kiedy ryby Śpiewały tylko na niby, Żaby na aby-aby, A rak byle jak. Karp wydął żałośnie skrzele:Read Elcka gazeta powiatowa41 by Ełcka Gazeta Powiatowa on Issuu and browse thousands of other publications on our platform. Start here! Tyle zapłaci urząd miasta za widowisko pirotechniczne i występ Teatru Tancerzy Ognia Salamandra zaplanowane 31 grudnia nad Odrą. Wojna na niby. Dodano: 27 września 2022, 20:00. Francuskie czołgi R-35 z załogami podczas ofensywy w Zagłębiu Saary, w lesie Warndt Źródło: domena publiczna. „Lecz cóż, kiedy ryby śpiewały tylko na niby, żaby na aby-aby, a rak byle jak…” – ów cytat z Jana Brzechwy pasuje do Europy Zachodniej pierwszych miesięcy drugiej