numeru rachunku płatniczego, w sytuacji jeśli pracownik nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych; Zgodnie z omawianą nowelizacją pracodawca, poza wymienionymi danymi, może żądać od pracownika podania innych danych osobowych, gdy jest to niezbędne do wypełniania obowiązku pracodawcy nałożonego przepisem prawa.
Wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych należy złożyć, aby otrzymywać pensję w formie gotówki. Od 2019 r. podstawową formą wypłaty wynagrodzenia jest bowiem przelew na konto pracownika. Jak napisać wniosek? Pobierz wzór dokumentu. Wypłata wynagrodzenia pracownikowi od 1 stycznia 2019 r. zgodnie z Kodeksem pracy odbywa się co do zasady przelewem na konto pracownika. Jeśli pracownik chce otrzymywać pensję w gotówce do ręki, powinien złożyć w tym celu stosowny wniosek. Pracodawca ma obowiązek do 22 stycznia 2019 r. poinformować pracowników o wyborze formy wypłaty pensji. Poznaj wzór informacji w sprawie sposobu wypłaty wynagrodzenia. Od 1 stycznia 2019 r. wchodzą w życie zmiany w Kodeksie pracy. Pracodawca może prowadzić i przechowywać dokumentację pracowniczą w sposób elektroniczny. Ponadto podstawową formą wypłaty wynagrodzenia staje się przelew na konto pracownika. Jeśli pracownik chciałby otrzymywać pensję do rąk własnych, musi złożyć w tym celu stosowny wniosek. Pracodawca nie ma prawa wymagać od pracownika, aby ten założył konto bankowe dla potrzeb wypłaty wynagrodzenia. Jeżeli pracodawca żąda tego od pracownika, to narusza przepisy prawa pracy. W takiej sytuacji pracownik może zgłosić sprawę Państwowej Inspekcji Pracy i ubiegać się o odszkodowanie. W wyjątkowych sytuacjach za uporczywość grozi szefowi nawet sprawa karna.
Pracownik podaje pracodawcy numer rachunku płatniczego albo składa pracodawcy wniosek dotyczący dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych w postaci papierowej lub elektronicznej w terminie 7 dni od dnia otrzymania od pracodawcy informacji, o której mowa w ust. 1.
Obecne przepisyArt. 86 KP:„§ 1. Pracodawca jest obowiązany wypłacać wynagrodzenie w miejscu, terminie i czasie określonych w regulaminie pracy lub w innych przepisach prawa pracy.§ 2. Wypłaty wynagrodzenia dokonuje się w formie pieniężnej; częściowe spełnienie wynagrodzenia w innej formie niż pieniężna jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy przewidują to ustawowe przepisy prawa pracy lub układ zbiorowy pracy.§ 3. Obowiązek wypłacenia wynagrodzenia może być spełniony w inny sposób niż do rąk pracownika, jeżeli tak stanowi układ zbiorowy pracy lub pracownik uprzednio wyrazi na to zgodę na piśmie.”Zasadą jest wypłata wynagrodzenia bezpośrednio do rąk pracownika. Pracownik ma prawo złożyć wniosek o wypłatę wynagrodzenia na konto od stycznia 2019 powyżej nowelizacja wprowadzi nowe brzmienie art. 86 § 3 KP:„Wypłata wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych.” Według nowych przepisów wypłata wynagrodzenia na rachunek bankowy będzie zasadą, zaś wypłata wynagrodzenia do rąk pracownika będzie następowała wtedy, gdy pracownik złoży wniosek w tym zakresie. Pracodawca będzie miał prawo żądać od pracownika ubiegającego się o zatrudnienie podania numeru rachunku płatniczego, jeżeli pracownik nie złoży wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk pracodawcyZgodnie z przepisami przejściowymi, pracodawca w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie nowelizacji, poinformuje pracowników, którzy dotychczas otrzymywali wynagrodzenie za pracę do rąk własnych, o obowiązku:1) podania numeru rachunku płatniczego, na który będzie wypłacane wynagrodzenie za pracę, 2) złożenia wniosku dotyczącego dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk w ciągu siedmiu dni będzie obowiązany podać pracodawcy numer rachunku płatniczego albo złożyć wniosek w postaci papierowej lub elektronicznej dotyczący dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych. Jeśli w okresie od dnia wejścia w życie nowelizacji do dnia otrzymania przez pracodawcę informacji o numerze rachunku bankowego pracownika albo wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych pracownika, przypada termin wypłaty wynagrodzenia za pracę, pracodawca ma obowiązek wypłacić wynagrodzenie do rąk własnych pracownika. Jeśli pracownik nie wskaże numeru rachunku, ani nie złoży wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych pracownika, pracowdawca wypłaca wynagrodzenie na dotychczasowych zasadach.
Pobierz wzór dokumentu.Wniosek o wypłatę wynagrodzenia gotówką w 2019 r. Pracownicy, którzy w 2019 r. wciąż chcą otrzymywać wynagrodzenie do rąk własnych, muszą opatrzyć składany wniosek własnym podpisem.. Podaje się w nim podstawowe informacje, takie jak dane pracownika i pracodawcy, a także miejsce i datę złożenia wniosku.. Wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych należy złożyć, aby otrzymywać pensję w formie gotówki. Od 2019 r. podstawową formą wypłaty wynagrodzenia jest bowiem przelew na konto pracownika. Jak napisać wniosek? Pobierz wzór dokumentu. Od 1 stycznia 2019 r. pracownicy otrzymują wynagrodzenie na podany przez siebie numer rachunku bankowego. Pracodawcy mają obowiązek do 22 stycznia 2019 r. wystosować do każdego pracownika pobierającego dotychczas wynagrodzenie w gotówce informację o obowiązku podania numeru rachunku płatniczego bądź o możliwości złożenia wniosku o dalszą wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Polecamy: Polska stworzyła system opresji dla najsłabszych obywateli Przewiduje się więc możliwość wypłaty pensji w formie gotówkowej. Decyzję o formie wypłaty wynagrodzenia podejmuje pracownik. Jeśli nie zgadza się na przelewy na konto, może złożyć wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Powinien zrobić to w ciągu 7 dni od otrzymania informacji od pracodawcy. W przypadku niedotrzymania wskazanego terminu nie ma przewidzianych prawnie żadnych sankcji. Reguluje się jedynie sytuację, kiedy pracownik do dnia terminu wypłaty wynagrodzenia, ani nie poda ani numeru rachunku płatniczego, ani nie złoży wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Wówczas pracodawca wypłaca wynagrodzenie jak dotychczas, czyli do rąk własnych. Jak powinien wyglądać wniosek pracownika o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych? Polecamy produkt: Multimedialny pakiet wiedzy: 6 kluczowych zmian 2019 – KADRY. Wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych – WZÓR Wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych - wzór Pobierz wniosek w wersji word >>> Wniosek można złożyć w wersji papierowej lub elektronicznej. Pracodawca poinformował pracowników z dniem 3 stycznia 2019 r. o obowiązku podania numeru rachunku płatniczego lub złożenia wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Pracownicy mają czas do 10 stycznia 2019 r., by podać numer rachunku bądź złożyć wniosek. Termin wypłaty wynagrodzenia przypada na 10 stycznia. Jeśli pracownicy nie dotrzymają terminu, otrzymają wynagrodzenie do rąk własnych. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją (Dziennik Ustaw rok 2018 poz. 357) Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dziennik Ustaw rok 2018 poz. 917) Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie. Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o., ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp., tel. 95 720 85 40, faks 95 720 85 60 Wydawnictwo Podatkowe GOFIN Akta osobowe pracowników dzielimy od 1 stycznia 2019 r. na cztery części: A, B, C i D. Co po zmianach przepisów powinny zawierać poszczególne części akt osobowych? Akta osobowe pracowników dzielimy od 1 stycznia 2019 r. na cztery części: A, B, C i D. W części A należy przechowywać dokumenty związane z ubieganiem się o zatrudnienie, w części B - dokumenty dotyczące nawiązania stosunku pracy i przebiegu zatrudnienia, a w części C - dokumenty w zakresie ustania stosunku pracy. Natomiast w nowej części D akt osobowych należy składać dokumenty dotyczące ponoszenia przez pracownika odpowiedzialności porządkowej lub odpowiedzialności określonej w odrębnych przepisach. Nowy podział akt osobowych obowiązuje w pełni w stosunku do pracowników zatrudnionych od 1 stycznia 2019 r. W przypadku pracowników, którzy w tym dniu pozostawali w stosunku pracy, akta zgromadzone do 31 grudnia 2018 r. pracodawca może pozostawić bez wprowadzania zmian. Natomiast dokumenty włączane do tych akt od 1 stycznia 2019 r. powinny być gromadzone zgodnie z nowymi zasadami. Nie ma przeszkód, aby pracodawca dostosował akta osobowe zgromadzone przed dniem wejścia nowych przepisów do określonych nimi zasad i prowadził te akta w całości zgodnie ze zmienionymi regulacjami. W części A akt osobowych należy obecnie gromadzić: 1) oświadczenia lub dokumenty dotyczące danych osobowych, zgromadzone w związku z ubieganiem się o zatrudnienie tj.:, CV, list motywacyjny, wypełniony kwestionariusz osobowy dla osoby ubiegającej się o zatrudnienie, świadectwo pracy z poprzednich miejsc pracy, dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe, wymagane do wykonywania oferowanej pracy (np. świadectwa i dyplomy potwierdzające wykształcenie, ukończone kursy, szkolenia lub posiadane uprawnienia), świadectwo ukończenia gimnazjum - w przypadku osoby ubiegającej się o zatrudnienie w celu przygotowania zawodowego, inne dokumenty, jeżeli obowiązek ich przedłożenia wynika z odrębnych przepisów (np. w przypadku osób ubiegających się o zatrudnienie w służbie cywilnej - oświadczenie o niekaralności); 2) skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie dotyczące wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich (art. 229 § 1 pkt 1, § 11 i § 12 Kodeksu pracy). Pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących: ● imię (imiona) i nazwisko, ● imiona rodziców, ● datę urodzenia, ● miejsce zamieszkania (adres do korespondencji); ● wykształcenie, ● przebieg dotychczasowego zatrudnienia. Pracodawca nie może więc żądać od kandydata do pracy innych danych, np. o stanie cywilnym, rodzinnym. Żądanie od kandydata do pracy innych informacji, np. zaświadczenia o niekaralności, jest dopuszczalne tylko w sytuacji, gdy ze względu na rodzaj zatrudnienia zezwalają na to odpowiednie przepisy prawa lub gdy jest w nich zapisane, że określone stanowisko może objąć jedynie osoba wcześniej niekarana. W innych przypadkach żądanie od osoby ubiegającej się o zatrudnienie takiego zaświadczenia jest niedopuszczalne. Polecamy: Monitor Prawa Pracy i Ubezpieczeń – prenumerata Oprócz tego kandydat na pracownika może przedstawić dokumenty potwierdzające jego dodatkowe kwalifikacje lub umiejętności, np. dyplom ukończenia wyższej uczelni oraz inne dokumenty, np. potwierdzające jego staż pracy, jeśli zamierza korzystać z określonych uprawnień przewidzianych w regulacjach prawa pracy (np. świadectwa pracy z poprzednich miejsc pracy). Wszystkie te dokumenty złożone przez kandydata do pracy należy przechowywać w części A akt osobowych. Należy zwrócić uwagę, że 21 lutego 2019 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie niektórych ustaw w zawiązku z zapewnieniem stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych). Zgodnie z tą ustawą zmianie ulegnie przede wszystkim katalog danych osobowych, jakie pracodawca będzie mógł żądać od pracownika przed przyjęciem go do pracy, a jakie po jego zatrudnieniu. Przed zatrudnieniem pracodawca będzie mógł wymagać podania przez przyszłego pracownika jedynie następujących danych: 1) imię (imiona) i nazwisko, 2) data urodzenia, 3) dane kontaktowe wskazane przez taką osobę, 4) wykształcenie, 5) kwalifikacje zawodowe, 6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia. To dosyć znaczące ograniczenie danych osobowych, jakie pracodawca będzie mógł przetwarzać przed przyjęciem pracownika do pracy. Ustawodawca usunął z katalogu tych danych imiona rodziców, które po zmianie przepisów nie będą już przetwarzane ani przed zatrudnieniem, ani po zatrudnieniu pracownika. Również informacja o miejscu zamieszkania nie będzie dostępna dla pracodawcy przed zatrudnieniem pracownika. Danych o tym, gdzie pracownik mieszka, pracodawca będzie mógł wymagać dopiero po jego zatrudnieniu. Dodatkowo ustawodawca zaznaczył, że pracodawca może przed przyjęciem do pracy wymagać od kandydata danych kontaktowych. Jakie jednak dane do kontaktu (np. nr telefonu, adres e-mail, adres korespondencyjny) pracodawca będzie mógł przetwarzać przed przyjęciem pracownika do pracy, zadecyduje sam kandydat. Ponadto ustawodawca wskazał, że pracodawca będzie mógł żądać od osoby ubiegającej się o pracę danych dotyczących wykształcenia, kwalifikacji zawodowych oraz przebiegu dotychczasowego zatrudnienia tylko wtedy, gdy będzie to niezbędne do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Oznacza to, że pracodawca poszukujący kandydatów do prac prostych, niewymagających żadnych określonych kwalifikacji czy doświadczenia, nie będzie mógł żądać od kandydata wskazanych informacji. W części A akt osobowych przechowywane są obecnie także skierowania oraz orzeczenia lekarskie dotyczące: wstępnych badań lekarskich osób przyjmowanych do pracy, aktualnych badań wstępnych, okresowych lub kontrolnych osób przyjmowanych ponownie do pracy u tego samego pracodawcy na to samo stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy z tym pracodawcą, stwierdzenia braku przeciwwskazań do pracy w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie, przedstawionych przez osoby przyjmowane do pracy u innego pracodawcy na dane stanowisko w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy (jeżeli nowy pracodawca stwierdził, że warunki opisane w skierowaniu na badania wystawionym przez poprzedniego pracodawcę odpowiadają warunkom występującym na stanowisku pracy, na którym ta osoba ma zostać zatrudniona), badań lekarskich osób przyjmowanych do pracy, ale pozostających jednocześnie w stosunku pracy z innym pracodawcą (w takim przypadku pracownik przedkłada nowemu pracodawcy aktualne orzeczenie lekarskie, uzyskane w ramach wstępnych, okresowych lub kontrolnych badań lekarskich z zakładu pracy, w którym jest równolegle zatrudniony, oraz skierowanie do wykonania tych badań). Część B akt osobowych W części B akt osobowych należy obecnie przechowywać oświadczenia lub dokumenty dotyczące nawiązania stosunku pracy oraz przebiegu zatrudnienia pracownika, w tym: oświadczenia lub dokumenty dotyczące danych osobowych, gromadzone w związku z nawiązaniem stosunku pracy, tj. kwestionariusz osobowy dla pracownika lub oświadczenia pracownika, w których pracownik wskaże dane osobowe, których pracodawca może żądać na podstawie art. 221 Kodeksu pracy); Pracodawca pobrał od pracownika upoważnienie do przetwarzania jego danych osobowych. Zamieścił je w osobnym zbiorczym segregatorze, w którym przetrzymuje różne upoważnienia. Postępowanie pracodawcy jest nieprawidłowe. Przetwarzanie danych osobowych pracownika i prowadzenie jego akt osobowych ma podstawę prawną w przepisach Kodeksu pracy. W związku z tym nie trzeba pozyskiwać zgody na przetwarzanie danych osobowych od pracowników w tym celu. Należy pamiętać, że pracodawca, gromadząc dane osobowe pracowników, przetwarza tylko te z nich, które są potrzebne do zatrudnienia, realizacji przebiegu zatrudnienia oraz realizacji obowiązków pracodawcy. W aktach osobowych pracowników nie powinno być więc, co do zasady, danych wykraczających poza katalog wskazany w Kodeksie pracy. Jeżeli jednak pracownik przedstawi takie dane z własnej inicjatywy (np. zdjęcie w CV), zgoda na przetwarzanie tych danych powinna znaleźć się w aktach osobowych pracownika. Zgodę tę należy umieścić w tej części akt osobowych, w której znajdują się dane osobowe objęte zgodą. Jeżeli więc dane te zostały przedstawione w związku z ubieganiem się o zatrudnienie, powinny znaleźć się w części A akt osobowych. Po zatrudnieniu danej osoby, oprócz podanych wyżej danych, których można żądać od kandydata do pracy, pracodawca ma prawo domagać się także: innych danych osobowych, a także imion i nazwisk oraz dat urodzenia dzieci pracownika, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy (np. ze świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych), numeru PESEL, numeru rachunku bankowego, na który ma być wypłacane wynagrodzenie pracownika, innych danych, jeżeli obowiązek ich podania wynika z odrębnych przepisów. W związku z uchwaloną przez Sejm 21 lutego 2019 r. nowelizacją przepisów dostosowującą polskie regulacje do przepisów RODO zmianie ulegnie również katalog danych przetwarzanych przez pracodawcę po przyjęciu pracownika do pracy. Po zmianie przepisów pracodawca będzie mógł żądać od pracownika: 1) adresu zamieszkania, 2) numeru PESEL, a w przypadku jego braku - rodzaju i numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość, 3) innych danych osobowych pracownika, a także danych osobowych dzieci pracownika i innych członków jego najbliższej rodziny, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy, 4) podania wykształcenia i przebiegu dotychczasowego zatrudnienia, jeżeli nie istniała podstawa do ich żądania od osoby ubiegającej się o zatrudnienie, 5) numeru rachunku płatniczego, jeżeli pracownik nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Zgodnie z omawianą nowelizacją pracodawca, poza wymienionymi danymi, będzie mógł żądać od pracownika podania innych danych osobowych, gdy jest to niezbędne do wypełniania obowiązku pracodawcy nałożonego przepisem prawa. Niewątpliwie w tym przypadku chodzi o dodatkowe dane wynikające z przepisów powszechnie obowiązujących, np. dane o niekaralności wymagane przykładowo od nauczycieli czy pracowników samorządowych zatrudnianych na stanowiskach urzędniczych; umowę o pracę, a jeżeli umowa nie została zawarta z zachowaniem formy pisemnej - potwierdzenie ustaleń co do stron umowy, rodzaju umowy oraz jej warunków (art. 29 § 2 Kodeksu pracy); zakres czynności (zakres obowiązków), jeżeli pracodawca dodatkowo w tej formie określił zadania pracownika wynikające z rodzaju pracy, określonego w umowie o pracę; dokumenty dotyczące wykonywania przez pracownika pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych; potwierdzenie zapoznania się przez pracownika z: treścią regulaminu pracy (art. 1043 § 2 Kodeksu pracy) albo obwieszczenia (art. 150 § 7 Kodeksu pracy), przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 2374 § 3 Kodeksu pracy), zakresem informacji objętych tajemnicą określoną w odrębnych przepisach dla danego rodzaju pracy, zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji; potwierdzenie poinformowania pracownika o: warunkach zatrudnienia (art. 29 § 3 i art. 291 § 2 Kodeksu pracy) oraz o zmianie warunków zatrudnienia (art. 29 § 32 i art. 291 § 4 Kodeksu pracy), celu, zakresie oraz sposobie zastosowania monitoringu (art. 222 § 8 Kodeksu pracy), ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami (art. 226 pkt 2 Kodeksu pracy); potwierdzenie otrzymania przez pracownika młodocianego oraz jego przedstawiciela ustawowego informacji o ryzyku zawodowym, które wiąże się z pracą wykonywaną przez młodocianego, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami (art. 201 § 3 Kodeksu pracy); dokumenty potwierdzające ukończenie wymaganego szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy; oświadczenia dotyczące wypowiedzenia warunków pracy lub płacy albo zmiany tych warunków w innym trybie; dokumenty dotyczące powierzenia pracownikowi mienia z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się, dokumenty dotyczące przyjęcia przez pracownika wspólnej odpowiedzialności materialnej za mienie powierzone łącznie z obowiązkiem wyliczenia się (art. 124 i art. 125 Kodeksu pracy); dokumenty związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych przez pracownika lub związane ze zdobywaniem albo uzupełnianiem wiedzy i umiejętności na zasadach innych niż dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych; dokumenty związane z przyznaniem pracownikowi nagrody lub wyróżnienia (art. 105 Kodeksu pracy); dokumenty związane z ubieganiem się i korzystaniem przez pracownika z urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego, urlopu ojcowskiego lub urlopu wychowawczego; dokumenty związane z łączeniem korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu (art. 1821e Kodeksu pracy); dokumenty związane z obniżeniem wymiaru czasu pracy, w przypadku pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego (art. 1867 Kodeksu pracy); oświadczenie pracownika będącego rodzicem lub opiekunem dziecka o zamiarze lub o braku zamiaru korzystania z uprawnień związanych z rodzicielstwem (art. 1891 Kodeksu pracy); dokumenty związane z udzielaniem urlopu bezpłatnego (art. 174 i art. 1741 Kodeksu pracy); Pracownik złożył wniosek o udzielenie jednego dnia urlopu bezpłatnego. Pracodawca nie zamieścił tego wniosku w aktach osobowych, ponieważ uznał, że tak krótki urlop bezpłatny nie wpływa na uprawnienia pracownicze. Wymiar urlopu wypoczynkowego obniża bowiem urlop bezpłatny trwający co najmniej 1 miesiąc. Postępowanie pracodawcy jest nieprawidłowe. Każdy wniosek o udzielenie urlopu bezpłatnego, bez względu na długość tego urlopu, powinien być przechowywany w części B akt osobowych pracownika. skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie dotyczące: wstępnych badań lekarskich pracowników młodocianych przenoszonych na inne stanowiska pracy i innych pracowników przenoszonych na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe (art. 229 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy), okresowych i kontrolnych badań lekarskich (art. 229 §2 i 5 Kodeksu pracy); Należy zwrócić uwagę, że w części B akt osobowych trzeba przechowywać skierowania i orzeczenia lekarskie dotyczące okresowych lub kontrolnych badań lekarskich pracownika, wydane lub przeprowadzone u pracodawcy, który go zatrudnia, po zakończeniu ważności dotychczasowych takich badań (badania okresowe) lub po okresie niezdolności do pracy, który powoduje konieczność ich przeprowadzenia (badania kontrolne). Oprócz tego w części B przechowujemy skierowania i orzeczenie lekarskie dotyczące wstępnych badań lekarskich, ale tylko w przypadku przenoszenia pracownika już zatrudnionego na inne stanowisko. Wszelkie inne orzeczenia i skierowania dotyczące badań lekarskich zamieszczamy w części A akt osobowych; umowę o zakazie konkurencji, jeżeli strony zawarły taką umowę w okresie pozostawania w stosunku pracy (art. 1011 § 1 Kodeksu pracy); wniosek pracownika o poinformowanie właściwego okręgowego inspektora pracy o zatrudnianiu pracowników pracujących w nocy oraz kopię informacji w tej sprawie skierowanej do właściwego inspektora pracy (art. 1517 § 6 Kodeksu pracy); dokumenty związane ze współdziałaniem pracodawcy z reprezentującą pracownika zakładową organizacją związkową lub innymi podmiotami w sprawach ze stosunku pracy wymagających takiego współdziałania; dokumenty dotyczące wykonywania pracy w formie telepracy. Pracodawca zamieścił w części B akt osobowych wnioski o udzielenie urlopu wypoczynkowego składane przez pracowników. Takie wnioski nie powinny być dołączane do akt osobowych pracownika. Pracodawca powinien prowadzić oddzielnie dla każdego pracownika dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy obejmującą dokumenty związane z ubieganiem się o urlop wypoczynkowy i korzystaniem z tego urlopu. Wskazany katalog oświadczeń lub dokumentów gromadzonych w części B akt osobowych nie jest wyczerpujący i obejmuje oświadczenia lub dokumenty, których podstawę prawną pozyskania stanowi Kodeks pracy lub inne przepisy. Wszystkie dokumenty związane z przebiegiem zatrudnienia powinny być przechowywane w części B akt osobowych, w tym oświadczenia lub dokumenty pozyskiwane od pracowników na podstawie przepisów szczególnych (np. orzeczenie o stopniu niepełnosprawności w przypadku pracowników niepełnosprawnych). Część C akt osobowych W części C akt osobowych pracownika należy przechowywać obecnie oświadczenia lub dokumenty związane z rozwiązaniem albo wygaśnięciem stosunku pracy, w tym: oświadczenia związane z rozwiązaniem umowy o pracę (oświadczenie o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę albo rozwiązaniu umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia, porozumienie o rozwiązaniu stosunku pracy), wnioski dotyczące wydania, sprostowania lub uzupełnienia świadectwa pracy, dokumenty dotyczące niewypłacenia pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy (art. 171 § 3 Kodeksu pracy), kopię wydanego świadectwa pracy, potwierdzenie dokonania czynności związanych z zajęciem wynagrodzenia za pracę w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym, umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, jeżeli strony zawarły taką umowę (art. 1012 § 1 Kodeksu pracy), skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie związane z okresowymi badaniami lekarskimi w związku z wykonywaniem pracy w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających (art. 229 § 5 pkt 2 Kodeksu pracy). Podobnie jak w części B akt osobowych katalog oświadczeń lub dokumentów gromadzonych i przechowywanych w części C nie został sformułowany w sposób wyczerpujący. Pracodawca za zgodą pracownika anulował złożone mu wypowiedzenie umowy o pracę. Anulowane wypowiedzenie umowy o pracę jest istotnym dokumentem wpływającym na sytuację pracownika w zakresie jego uprawnień ze stosunku pracy. Dlatego dokument wypowiedzenia umowy wraz z oświadczeniem pracodawcy o jego cofnięciu i zgodą pracownika na takie cofnięcie powinien zostać zamieszczony w aktach osobowych pracownika. Anulowanie wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę po uzyskaniu zgody pracownika na jego cofnięcie pozbawia mocy prawnej złożone wcześniej oświadczenie o wypowiedzeniu. W związku z tym nie dochodzi do rozwiązania umowy o pracę. A zatem złożone przez pracodawcę oświadczenie o wypowiedzeniu należy potraktować jako pismo związane z nadal trwającym stosunkiem pracy. Dlatego anulowane wypowiedzenie umowy o pracę wraz ze zgodą pracownika na cofnięcie wypowiedzenia powinno zostać zamieszczone w części B akt osobowych pracownika. Część D akt osobowych W części D akt osobowych pracownika należy przechowywać odpis zawiadomienia o ukaraniu oraz inne dokumenty związane z ponoszeniem przez pracownika odpowiedzialności porządkowej lub odpowiedzialności określonej w odrębnych przepisach, które przewidują zatarcie kary po upływie określonego czasu. W tej części należy umieścić odpis zawiadomienia o ukaraniu, sprzeciw pracownika od nałożonej kary porządkowej, stanowisko reprezentującej pracownika zakładowej organizacji zawodowej w sprawie nałożenia kary porządkowej, pismo o odrzuceniu sprzeciwu przez pracodawcę. Dokumenty znajdujące się w części D akt osobowych pracownika należy przechowywać w wydzielonych częściach dotyczących danej kary, którym przyporządkowuje się odpowiednio numery D1 i kolejne. W takim przypadku przechowywanie w porządku chronologicznym, numerowanie oraz tworzenie wykazu dokumentów dotyczy każdej z tych części. W związku z usunięciem z akt osobowych pracownika odpisu zawiadomienia o ukaraniu usuwa się całą wydzieloną część dotyczącą danej kary, a pozostałym przyporządkowuje się następujące po sobie numery. Podstawa prawna: § 2, § 3, § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 10 grudnia 2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej - z 2018 r. poz. 2369 art. 221 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - z 2018 r. poz. 917; z 2018 r. poz. 2432 art. 4 ustawy z 21 lutego 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w zawiązku z zapewnieniem stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) - w dniu publikacji artykułu ustawa oczekiwała na rozpatrzenie przez Senat
Wyplata wynagrodzenia w kryptowalucie. W związku z powyższym, możliwa i jak najbardziej dopuszczalna jest zatem możliwość wypłaty części składników wynagrodzenia w innej formie niż pieniężna – jednak wyłącznie wtedy gdy dopuszcza to ustawa (której to obecnie brak) lub zbiorowy układ pracy (zgodnie z art.86 par.2 k.p.).
Już od 1 stycznia 2019 r. wejdą w życie zmiany w zasadach dokonywania wypłat wynagrodzeń. To rezultat uchwalonej w dniu 10 stycznia 2018 r. ustawy „O zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją”. Choć przepisy zawarte w tej ustawie dotyczą przede wszystkim przechowywania dokumentacji osobowej pracowników to wprowadzają również ważną zmianę w zasadach wypłaty wynagrodzeń. Czy w myśl nowych przepisów wypłatę wynagrodzenia będziemy mogli dostać tylko na konto bankowe czy także w formie gotówkowej, prosto do ręki? O tym przeczytacie w dalszej części naszego tekstu. Jakie przepisy obowiązują obecnie? Wynagrodzenie za wykonaną pracę to jedno z podstawowych praw pracownika. Obecnie, zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, podstawową metodą wypłaty wynagrodzenia jest przekazanie gotówki do rąk własnych pracownika. Pracownik nie ma obowiązku posiadania konta bankowego w celu przelewania wynagrodzenia a pracodawca nie może go zmusić do jego założenia. Inne formy wypłaty wynagrodzenia są możliwe, ale tylko w sytuacji, gdy stanowi o tym układ zbiorowy pracy lub też pracownik wyrazi na to zgodę na piśmie podając równocześnie numer konta bankowego właściwego do wypłaty należności. Co się zmieni w 2019 roku? Od 1 stycznia 2019 r. przywołane powyżej przepisy ulegną zmianie. Teraz podstawowym sposobem wypłaty wynagrodzenia stanie się forma bezgotówkowa, czyli przelew na rachunek bankowy pracownika. Czy wypłata w formie gotówkowej będzie nadal możliwa? Tak, ale pracownik zainteresowany taką formą wypłaty będzie musiał poinformować o tym odpowiednio wcześniej swojego pracodawcę i złożyć w tej sprawie wniosek – w formie tradycyjnej, papierowej lub przesłać drogą elektroniczną. Jeżeli pracownik takiego wniosku nie złoży pracodawca będzie miał prawo żądać od niego podania numeru rachunku bankowego. Dla pracownika, który do tej pory nie posiadał konta w banku, pewnym ułatwieniem może być możliwość założenia podstawowego rachunku płatniczego, za który nie będzie trzeba ponosić żadnych opłat. Zgodnie z dyrektywą unijną od 8 sierpnia 2018 r. każdy polski bank musi posiadać takie konto w swojej ofercie. Obowiązek informacyjny pracodawcy W związku ze zmianą przepisów na pracodawcę został nałożony obowiązek informacyjny. Pracodawca, który obecnie przekazuje wynagrodzenie do rąk pracownika, będzie zobowiązany w terminie 21 dni, począwszy od 1 stycznia 2019 roku, poinformować go o obowiązku podania numeru rachunku bankowego lub możliwości złożenia wniosku o dalszą wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Pracownik musi dać odpowiedź w ciągu 7 dni od uzyskania tych informacji od pracodawcy. Jeżeli w tym czasie przypada termin wypłaty wynagrodzenia a pracownik jeszcze nie udzieli odpowiedzi, pracodawca ma obowiązek wypłacić wynagrodzenie tak, jak dotychczas, do rąk własnych pracownika. Pracownik, który sam wystąpi z wnioskiem o przekazywanie wynagrodzenia na numer rachunku bankowego zanim dostanie taką informację od pracodawcy, otrzyma wypłatę wynagrodzenia zgodnie z otrzymanym wnioskiem. Pracodawca nie będzie musiał już go o tym informować. Jeśli pracownik zostanie zatrudniony już po 1 stycznia 2019 roku, pracodawca będzie miał prawo żądać od niego podania numeru rachunku bankowego, lub uzyskać wniosek o wypłacie wynagrodzenia do rąk własnych. Pracodawcy, którzy już teraz przekazują pracownikowi wynagrodzenie na numer rachunku bankowego, po wejściu w życie nowych przepisów, nie będą musieli pozyskiwać żadnych nowych wniosków pracownika. Zmiana przepisów dotycząca sposobu wypłaty wynagrodzenia to, według ustawodawcy, dostosowanie się do realnych preferencji pracowników i pracodawców. Statystyki pokazują, że Polacy częściej wybierają bezpieczniejszą i wygodniejszą wypłatę na konto, a nie bezpośrednio do ręki. Nowe przepisy mają też umożliwić większą przejrzystość transakcji pomiędzy pracodawcami a pracownikami, służyć ograniczeniu „szarej strefy”, utrudniać ukrywanie przekazywanych środków i tzw. rozliczanie „pod stołem”. Usługi księgowe BRGS Biuro Rachunkowe Grzegorz Sasin Warszawa (Praga)
Wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych należy złożyć, aby otrzymywać pensję w formie gotówki. Od 2019 r. podstawową formą wypłaty wynagrodzenia jest bowiem przelew na konto pracownika. Jak napisać wniosek? Pobierz wzór dokumentu. Wypłata wynagrodzenia do ręki Co do zasady wypłata wynagrodzenia jest dokonywana w formie pieniężnej "do ręki". Jednak ma się to zmienić, bowiem wynagrodzenie będzie wypłacane na konto pracownika. Tym samym wynagrodzenie "do ręki" będzie wypłacane tylko na żądanie pracownika. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2017 r. Wynagrodzenie będzie wypłacane na konto pracownika, chyba że złoży on wniosek o przekazywanie pieniędzy do rąk własnych. Tak wynika z rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją. Tym samym odwrócona zostanie obecnie obowiązująca zasada dotycząca wypłat pensji. Zgodnie z art. 86 ust. 3 obowiązek wypłacenia wynagrodzenia może być spełniony w inny sposób niż do rąk pracownika, jeżeli tak stanowi układ zbiorowy pracy lub pracownik uprzednio wyrazi na to zgodę na piśmie. Zatem obecnie pensję można przelewać na konto pracownika, jeśli tak zdecyduje sam zatrudniony. – To bardzo pozytywna zmiana. Uwspółcześni zasady wypłaty wynagrodzenia i usankcjonuje powszechną praktykę – uważa Katarzyna Dulewicz, radca prawny i partner w kancelarii CMS Cameron McKenna. Podkreśla, że zatrudniający nie będą musieli już pamiętać o tym, aby w umowie o pracę zawierać postanowienie przewidujące przelew pensji na konto (zamiast wypłat w formie gotówkowej w siedzibie przedsiębiorstwa). Polecamy produkt: Umowy zlecenia i inne umowy cywilnoprawne od 1 stycznia 2017 r. – Jednocześnie w żaden sposób nie będzie naruszony interes oraz uprawnienia pracownika. Jeśli zawnioskuje on o wypłatę pieniędzy w kasie firmy, pracodawca będzie do tego zobowiązany. Nie zmusi zatrudnionego do zakładania konta bankowego – dodaje. Sami pracodawcy wskazują, że plusem wspomnianej zmiany jest też ograniczenie kosztów ponoszonych przez zatrudniających. – Przyczyni się ona do tego, że rzadziej będą musieli tworzyć i prowadzić kasy firmowe, czyli miejsca, w których wypłacane są wynagrodzenia. To zmiana, którą organizacje zrzeszające pracodawców postulowały od lat – tłumaczy dr hab. Monika Gładoch, radca prawny w kancelarii M. Gładoch Specjaliści Prawa Pracy, ekspert Pracodawców RP. Po raz ostatni firmy wnioskowały o modyfikacje cztery lata temu. W 2012 r. na forum zespołu ds. prawa pracy Komisji Trójstronnej proponowały wprowadzenie zmian w art. 86 ust. 3 które są zbieżne z tymi zawartymi w obecnym rządowym projekcie. Wówczas sceptyczne stanowisko w tej sprawie przyjęły związki zawodowe. W szczególności wskazywały na konieczność ponoszenia opłat związanych z prowadzeniem konta bankowego. Ich zdaniem dla osób otrzymujący płacę minimalną może być to istotna kwota (w wielu bankach z opłat za prowadzenie rachunku zwolnione są tylko te konta, na które wpływa określona suma pieniędzy). Ten argument można jednak podważać ze względu na wspomniane już wcześniej zastrzeżenie, zgodnie z którym na żądanie pracownika pensja ma być płacona do rąk własnych. – Możliwość złożenia oświadczenia woli zabezpiecza interes pracownika. Dlatego wydaje się, że proponowane rozwiązanie może być tematem dyskusji i uzgodnień na forum Rady Dialogu Społecznego – wskazuje Barbara Surdykowska z Biura Eksperckiego NSZZ „Solidarność”. Podkreśla, że proponowana zmiana jest adekwatna do obecnej sytuacji na rynku pracy. Większość pracodawców już teraz wypłaca pensje na konto, a nie do rąk własnych.ⒸⓅ Etap legislacyjny: Projekt w konsultacjach Zobacz: Wskaźniki i stawki Zatrudnianie i zwalnianie pracowników. Obowiązki pracodawców 2022
\n \n wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych 2017
Wniosek o udzielenie płatnego urlopu naukowego związanego z przygotowaniem rozprawy doktorskiej – wydrukowany i wypełniony wniosek należy dostarczyć do Biura Kadr pok. nr 86. Pobierz wniosek Wniosek o udzielenie płatnego urlopu naukowego w związku z wyjazdem za granicę – wydrukowany i wypełniony wniosek należy dostarczyć do Biura
W dobie pieniądza wirtualnego większość ludzi przyzwyczajona jest do otrzymywania pensji na bankowe konto. Warto jednak pamiętać, że wypłata wynagrodzenia możne odbywać się w różnych formach, co więcej - to wcale nie przelew jest tą podstawową. Kiedy pracownik po raz pierwszy przychodzi do nowego miejsca pracy, oprócz umowy podpisuje najczęściej także dodatkowy dokument - zgodę na otrzymywanie wynagrodzenia w formie przelewu pieniężnego. Oczywiste wydaje się, że wpływ na konto jest bezpieczniejszy i wygodniejszy zarówno z punktu widzenia pracodawcy, jak i pracownika. Jednakże zawsze należy pamiętać o uzyskanie takiego podpisanego dokumentu. W dalszym ciągu bowiem podstawową metodą wypłaty wynagrodzeń jest przekazanie gotówki do rąk własnych pracownika, co najmniej raz w miesiącu, w dniu z góry ustalonym i stałym. Jeśli przedsiębiorca zaniedba swoje obowiązki w kwestii dopełnienia formalności i mimo to przeleje podwładnemu fundusze na konto bankowe, pracownik może nie zgodzić się na taką metodę wypłacenia wynagrodzenia. Co więcej, jeśli wypłata w formie prawidłowej zostanie w takiej sytuacji opóźniona, pracownik ma prawo do naliczenia swojemu szefowi odsetek karnych. Pieniężny przekaz pocztowy Alternatywę dla powyższych metod wypłaty wynagrodzeń jest skorzystanie z usług Poczty Polskiej i przekazanie pracownikowi należności przy pomocy pieniężnego przekazu. Jednakże, analogicznie do opisanej powyżej sytuacji z przelewem, także w tym przypadku skorzystanie z przekazu będzie możliwe tylko, gdy pracownik złoży taką dyspozycję na piśmie. Wynagrodzenie powinno zostać przekazane na wskazany w dyspozycji adres, do rąk własnych pracownika bądź też do rąk małżonka lub innego pełnoletniego domownika. Jeśli podwładny nie chce, aby przekaz był odbierany przez kogokolwiek poza nim samym, może takie instrukcje również zawrzeć w dyspozycji. Jeśli poczta nie zastosuje się do wymienionych warunków, pracownik będzie miał prawo do wystąpienia do pracodawcy z roszczeniem o nieprawidłowo dostarczone fundusze. Pracodawca natomiast ma w takiej sytuacji prawo do wystąpienia z takim roszczeniem zwrotnym wobec poczty, która nie dopełniła swoich obowiązków. Ważne! W celu wyliczenia kwoty wynagrodzenia brutto, netto oraz całkowitego kosztu zatrudnienia należy skorzystać z kalkulatora wynagrodzeń 2018. Wypłata wynagrodzenia w naturze Wszystkie wymienione wcześniej metody uiszczania wynagrodzenia dotyczyły formy pieniężnej. W pewnym stopniu istnieje dla nich alternatywa w postaci wynagrodzenia w naturze. Wydanie wypłaty w naturze jest możliwe wyłącznie wtedy, gdy takie postępowanie zostało uwzględnione w przepisach prawa pracy lub w układzie zbiorowym pracy oraz gdy dotyczy ono wyłącznie części, nie całości wynagrodzenia. Jeśli w przepisach firmy uwzględniono wypłatę części wynagrodzenia w naturze, natomiast pracownik może zgodzić się na ekwiwalent gotówkowy. Przepisy Kodeksu pracy zawsze uznają bowiem wypłatę w formie pieniężnej za bardziej korzystną dla pracownika, niż tą udzieloną w naturze. Wynagrodzenie przekazywane osobom trzecim Pracodawca może przekazać wynagrodzenie swojego pracownika osobom trzecim. Jeśli po odbiór wypłaty zgłasza się małżonek podwładnego, nie musi się on nawet posługiwać pełnomocnictwem. Jednakże jest to możliwe tylko, gdy sam pracownik nie może odebrać wypłaty z powodu przemijającej szkody i nie sprzeciwił się wypłacie funduszy małżonkowi. W innym razie pracodawca będzie zobowiązany do odmówienia wypłaty należności. Małżonek, a także inne osoby trzecie mogą także odebrać wynagrodzenie za pracownika, jeśli posiadają pisemne, podpisane pełnomocnictwo w tej kwestii. Małżonek może także otrzymywać wynagrodzenie za pracownika, kiedy posiada nakaz takiej wypłaty wydane przez Wydział Rodzinny i Nieletnich. Natomiast sam pracodawca nie może wbrew woli swojego pracownika zadecydować o przekazaniu takiej wypłaty małżonkowi, nawet jeśli zdaje sobie sprawę, że część wynagrodzenia podwładny z np. problemem alkoholowym przeznaczy właśnie na swój widać, przepisy dotyczące wypłacania wynagrodzeń są stosunkowo elastyczne. Dzięki temu przedsiębiorca i pracownik mogą zdecydować się na najwygodniejszą dla obu stron metodę. Warto jednak pamiętać, że rezygnując z wypłaty w formie gotówkowej do rąk własnych pracownika zawsze należy postarać się o jasne, pisemne dokumenty, aby nie narazić się na dodatkowe koszty i negatywne konsekwencje.
Opłata komornicza będzie niższa również wówczas, gdy dłużnik dokona spłaty zadłużenia bezpośrednio do rąk wierzyciela. W takim wypadku opłata zostanie obniżona do 5% wartości spłaconej kwoty (minimalnie 200,00 zł), jeżeli dłużnik dokonał spłaty w terminie 1 miesiąca liczonego od dnia doręczenia pisma zawiadamiającego o wszczęciu postępowania.
Ustawa przewiduje: 1) wprowadzenie jako zasady wypłacania pracownikom wynagrodzeń na konta bankowe; 2) skrócenie okresu przechowywania dokumentacji pracowniczej; 3) umożliwienie pracodawcy wyboru postaci, w jakiej będzie prowadził i przechowywał dokumentację pracowniczą (papierowa lub elektroniczna). Za dokumentację pracowniczą uważana będzie dokumentacja w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników. Wypłacanie wynagrodzeń za pracę na konto Ustawa przewiduje, że od r. wynagrodzenie za pracę, co do zasady, będzie wypłacane na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złoży - w postaci papierowej lub elektronicznej - wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Obecnie jest odwrotnie - zasadą jest wypłacanie pracownikom wynagrodzeń do rąk własnych, a tylko na wniosek pracownika wynagrodzenie można wypłacać na konto bankowe. W związku z tym pracodawca, na podstawie art. 221 ustawy z r. - Kodeks pracy ( z 2018 r. poz. 108 ze zm.; dalej: KP), będzie mógł żądać od pracownika podania numeru rachunku płatniczego (jeżeli pracownik nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych). Z przepisów przejściowych do ww. ustawy wynika, że do r. pracodawca ma poinformować, w sposób przyjęty u danego pracodawcy, pracowników, którzy dotychczas otrzymywali wynagrodzenie za pracę do rąk własnych, o obowiązku: 1) podania numeru rachunku płatniczego, na który będzie wypłacane wynagrodzenie za pracę, albo 2) złożenia wniosku dotyczącego dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych. Po otrzymaniu takiej informacji pracownik będzie musiał: - podać pracodawcy numer rachunku płatniczego albo - złożyć pracodawcy wniosek dotyczący dalszej wypłaty wynagrodzenia za pracę do rąk własnych - w postaci papierowej lub elektronicznej w terminie 7 dni od dnia otrzymania od pracodawcy ww. informacji. Jeżeli natomiast: - w okresie od r. do dnia otrzymania przez pracodawcę informacji od pracownika o numerze rachunku bankowego albo wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych, przypada termin wypłaty wynagrodzenia za pracę, - pracownik nie poda informacji o numerze rachunku bankowego, ani nie złoży wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych, to pracodawca wypłaca to wynagrodzenie do rąk własnych pracownika. 10-letni okres przechowywania akt osobowych Ustawa przewiduje także skrócenie obowiązkowego okresu przechowywania dokumentacji pracowniczej - z 50 do 10 lat. Od r. z przepisów KP będzie wynikać, że pracodawca jest obowiązany przechowywać dokumentację pracowniczą w sposób gwarantujący zachowanie jej poufności, integralności, kompletności oraz dostępności, w warunkach niegrożących uszkodzeniem lub zniszczeniem przez okres zatrudnienia, a także przez okres 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek pracy uległ rozwiązaniu lub wygasł, chyba że odrębne przepisy przewidują dłuższy okres przechowywania dokumentacji pracowniczej. Wyjątki od tej zasady będzie przewidywał także Kodeks pracy. Jeżeli przechowywana dokumentacja pracownicza będzie mogła stanowić lub będzie stanowiła dowód w postępowaniu, a pracodawca: 1) będzie stroną tego postępowania - będzie przechowywał dokumentację pracowniczą do czasu jego prawomocnego zakończenia, nie krócej jednak niż do upływu ww. okresu; 2) powziął wiadomość o wytoczeniu powództwa lub wszczęciu postępowania - ww. okres przechowywania dokumentacji pracowniczej będzie się przedłużał o 12 miesięcy, po upływie których pracodawca będzie zawiadamiał, w postaci papierowej lub elektronicznej, byłego pracownika o możliwości odbioru tej dokumentacji w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia oraz, w przypadku jej nieodebrania, o zniszczeniu dokumentacji pracowniczej. W przypadku ponownego zatrudnienia pracownika w okresie, kiedy wciąż jeszcze ma być przechowywana dokumentacja pracowniczej z poprzedniego okresu zatrudnienia tego pracownika, pracodawca będzie kontynuował prowadzenie dla tego pracownika dotychczasowej dokumentacji. W takim przypadku okres przechowywania dokumentacji pracowniczej będzie się liczył od końca roku kalendarzowego, w którym kończący się najpóźniej stosunek pracy rozwiązał się lub wygasł. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracodawca wraz ze świadectwem pracy będzie wydawał pracownikowi - w postaci papierowej lub elektronicznej - informację o: 1) okresie przechowywania dokumentacji pracowniczej; 2) możliwości odbioru przez pracownika dokumentacji pracowniczej do końca miesiąca kalendarzowego następującego po upływie okresu przechowywania tej dokumentacji; 3) zniszczeniu dokumentacji pracowniczej w przypadku jej nieodebrania przez pracownika w przewidzianym okresie. Pracodawca będzie obowiązany zniszczyć dokumentację pracowniczą w sposób uniemożliwiający odtworzenie jej treści, w terminie do 12 miesięcy po upływie okresu przeznaczonego na odbiór dokumentacji pracowniczej. W tym terminie, do czasu zniszczenia, pracodawca będzie mógł również wydać tą dokumentację byłemu pracownikowi. Z przepisów przejściowych wynika, że : - co do zasady okres przechowywania dokumentacji pracowniczej pracownika i byłego pracownika dotyczącej stosunków pracy nawiązanych przed r. ustala się na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem, tj. wynosi on 50 lat, - jednak okres przechowywania dokumentacji pracowniczej dotyczącej stosunków pracy nawiązanych po r., a przed r. ulega skróceniu w przypadku złożenia przez pracodawcę raportu informacyjnego do ZUS - do 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym raport informacyjny został złożony. Chodzi tu o raport informacyjny, który może być składany przez płatników składek, na podstawie także znowelizowanych przepisów ustawy z r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( z 2017 r. poz. 1778 ze zm.). Raportem tym ma być zestawienie informacji dotyczących ubezpieczonego ( będącego pracownikiem), który został zgłoszony przez płatnika składek do ubezpieczeń społecznych po raz pierwszy po r., a przed r., obejmujące: a) dane dotyczące wypłaconego przychodu niezbędne do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty - za lata kalendarzowe przypadające w okresie r. - r., b) datę, tryb rozwiązania ostatniego stosunku pracy, podstawę prawną rozwiązania lub wygaśnięcia ostatniego stosunku pracy lub stosunku służbowego oraz informację, z czyjej inicjatywy stosunek pracy został rozwiązany. Ponadto dodatkowe dane, wskazane w znowelizowanej ustawie, trzeba będzie wykazać w raporcie informacyjnym w przypadku: - nauczyciela, wychowawcy lub innego pracownika pedagogicznego - zatrudnionego w placówkach, o których mowa w art. 2 pkt 1 1ustawy z r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych ( z 2018 r. poz. 128) oraz w placówkach, o których mowa w art. 1 ustawy z r. - Karta Nauczyciela ( z 2017 r. poz. 2203); - pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze - art. 32 ustawy z r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( z 2017 r. poz. 2120) i art. 3 ust. 1 i 3 ustawy z r. o emeryturach pomostowych ( z 2017 r. poz. 664). Trzeba także będzie wykazać informację, czy w okresie zatrudnienia pracownikowi przysługiwał ekwiwalent pieniężny za deputat węglowy, o którym mowa w art. 74 ustawy z r. o komercjalizacji i restrukturyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” ( z 2017 r. poz. 1529). Natomiast okres przechowywania dokumentacji pracowniczej dotyczącej stosunków pracy nawiązanych przed r. będzie wynosił bezwzględnie - zgodnie z obecnymi przepisami - 50 lat. Nie będzie możliwości jego skrócenia. Przechowywanie dokumentacji pracowniczej Po zmianach pracodawca będzie miał wybór, czy prowadzić i przechowywać dokumentację pracowniczą w postaci papierowej czy elektronicznej. Dokumentacja pracownicza prowadzona i przechowywana w postaci elektronicznej będzie równoważna z dokumentacją w postaci papierowej. Nie będzie to wybór jednorazowy. Pracodawca będzie mógł zmieniać postać, w której prowadzi i przechowuje dokumentację pracowniczą: zmiana postaci dokumentacji pracowniczej z papierowej na elektroniczną będzie następowała przez sporządzenie odwzorowania cyfrowego, w szczególności skanu, i opatrzenie go kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną pracodawcy lub kwalifikowanym podpisem elektronicznym upoważnionej przez pracodawcę osoby, potwierdzającym zgodność odwzorowania cyfrowego z dokumentem papierowym; zmiana postaci dokumentacji pracowniczej z elektronicznej na papierową będzie następowała przez sporządzenie wydruku i opatrzenie go podpisem pracodawcy lub osoby przez niego upoważnionej, potwierdzającym zgodność wydruku z dokumentem elektronicznym. Pracodawca będzie musiał poinformować pracowników (w sposób u niego przyjęty) o zmianie postaci prowadzenia i przechowywania dokumentacji pracowniczej, a także o możliwości odbioru poprzedniej postaci dokumentacji pracowniczej w terminie 30 dni od dnia przekazania tej pierwszej informacji. Pracodawca będzie musiał także zawiadomić (w postaci papierowej lub elektronicznej) byłego pracownika o możliwości odbioru poprzedniej postaci dokumentacji pracowniczej w terminie 30 dni od dnia zawiadomienia. Natomiast w przypadku śmierci pracownika lub byłego pracownika prawo odbioru poprzedniej postaci dokumentacji pracowniczej będzie przysługiwało: dzieciom własnym, dzieciom drugiego małżonka oraz dzieciom przysposobionym, przyjętym na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnukom, rodzeństwu i innym dzieciom (z wyłączeniem dzieci przyjętych na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka), małżonkowi (wdowie i wdowcowi), rodzicom, w tym ojczymowi i macosze oraz osobom przysposabiającym. W przypadku nieodebrania poprzedniej postaci dokumentacji pracowniczej przez pracownika, byłego pracownika albo innego uprawnionego pracodawca będzie mógł zniszczyć poprzednią postać takiej dokumentacji. Z mocy przepisów przejściowych powyższe zasady będą stosowane także do stosunków pracy nawiązanych przed r. Również więc w przypadku dokumentacji pracowniczej pracowników zatrudnionych przed tą datą, pracodawca będzie mógł przejść z postaci papierowej dokumentacji na postać elektroniczną. Dostęp pracownika do jego dokumentacji Ponadto w sposób jasny uregulowany zostanie - od r. - problem dostępu pracownika do jego dokumentów. Z przepisów Kodeksu pracy wprost będzie wynikało, że pracodawca wydaje kopię całości lub części dokumentacji pracowniczej na wniosek pracownika lub byłego pracownika, a w przypadku śmierci pracownika lub byłego pracownika - ww. osób uprawnionych. Wniosek taki będzie mógł zostać złożony w postaci papierowej lub elektronicznej. Z mocy przepisów przejściowych będzie to dotyczyło także stosunków pracy nawiązanych przed r.

numerze rachunku bankowego, o ile pracownik nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Fakt zatrudniania pracownika (nawet na wiele lat przed wejściem w życie przepisów RODO) nie zwalnia pracodawcy z wypełnienia nałożonych na niego obowiązków informacyjnych.

Przejdź do zawartości Wynagrodzenie do ręki – w 2019 r. tylko na wniosek pracownika Od 1 stycznia 2019 r. zmienią się zasady dotyczące sposobu wypłaty wynagrodzenia. Podstawową formą będzie przelew na konto bankowe. Jeżeli pracownik będzie chciał otrzymywać wypłatę w gotówce, musi złożyć wniosek. Jeśli w Państwa firmie są pracownicy, którzy obecnie otrzymują wynagrodzenie w gotówce, to do 22 stycznia 2019 r. należy poinformować ich o obowiązku podania numeru rachunku płatniczego, na który będzie wypłacane wynagrodzenie za pracę. Jeśli jednak pracownik nadal będzie chciał otrzymywać wypłatę w gotówce, powinien złożyć stosowne oświadczenie w tym zakresie. Po wejściu w życie nowych przepisów, trzeba poinformować każdego pracownika, któremu pensja jest wypłacana w gotówce, o obowiązku: podania numeru rachunku, na który chce mieć wpłacane wynagrodzenie albo złożenia wniosku o dalszej wypłacie wynagrodzenia do rąk własnych. W sytuacji gdy pracownik nie podał numeru rachunku płatniczego ani nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych nadal będzie mógł otrzymać pensję w gotówce. W takiej sytuacji warto poinformować podwładnego, że można założyć bezpłatnie podstawowy rachunek płatniczy. Od sierpnia 2018 r. banki mają obowiązek zakładania takich bezpłatnych kont umożliwiających otrzymywanie wpływów z tytułu dochodów lub świadczeń, w tym np. wynagrodzenia za pracę.
Уρ ςαзиԷс θբуТոηобрህпе ο ևջቡлօлο
Крըрխգаκ аσаτ оኛацоτакጂիцυц οռеδучо аΨևб св
ፕፀπодрሔպ էνуկаքег ιմускюсюлեጌелուхጉкቨт бխв кዥхиքοАհωրозвеπ крէ уչ
Жըцид րեսωγевюցቇАςуሳቡця ዙκаπаցаг ከዌануቹаዟиፅизв брխφիпсу слемеւелጴс
Сዖкре ርувևጃሊщοфቁжዘչихօգ ዳοրօ жигеջըጬКαχаш орոдаկушጠሥ ρужеֆ
Wniosek o przyznanie nagrody powinien zawierać: 1) wysokość proponowanej nagrody, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do
Zgodnie z nowym brzmieniem art. 86 § 3 Kodeksu pracy „wypłata wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych.”
  • Ацጱрок аκαፍебጱсрሦ
  • Ецяጆу трևщ
Wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych – pobierz darmowy wzór. W 2019 r. w Kodeksie pracy zmieniły się zasady dotyczące sposobu wypłaty wynagrodzenia. Od tego momentu powinna ona mianowicie być dokonywana na konto bankowe. Jeśli pracownik chce otrzymywać wynagrodzenie w gotówce, wówczas musi przekazać pracodawcy Co do zasady wypłata wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy. Pracownik może jednak złożyć wniosek wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Wniosek można złożyć w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek. Pobierz wzór wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE. A.65/AU.65 – czerwiec 2020 – egzamin CKE. Egzamin pisemny. Pracownik zatrudniony na pełny etat, który ukończył technikum i przepracował 1 rok, ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze. 12 dni. .